Pragniemy wspólnie oddać się refleksji nad przypiczętwanym 23 sierpnia 1939 roku losem Rzeczypospolitej. Jak mawiał Wojciech Ziembiński Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Nad konsekwencją paktu i bierności naszych sojuszników dla losu naszego kraju.
17 września o godz. 9.00 pod pominie Polegli i Pomordowani na Wschodzie odbędzie się uroczystość złożenia kwiatów w hołdzie ofiarom napaści sowieckiej począwszy od 17 września 1939 roku oraz oddanie hołdu Wojciechowi Ziembińskiem.
Od lat bierzemy udział w uroczystościach w Pociesze. Serdecznie zapraszamy wszystkich. Uroczystości odbywają się w Puszczy Kampinowskiej. Zazwyczaj jest piękna pogoda. Uroczystość odbywa się na polanie w lesie i jest trochę jak na wycieczce ale też można dotknąć historii, która rozbrzmiewała salwami które niosły się między drzewami. Lekcja historii w przepięknej scenerii. To świetny pomysł na niedzielny poranek.W uroczystościach oprócz organizatorów i wojska biorą udział przedstawiciele Ambasady Japońskiej, ponieważ Jerzy Strzałkowski był jednym z Syberyjskich Dzieci, które uratowała w latach 1920-1923 Japonia dając im szansę na przeżycie i powrót do Ojczyzny. W 1944 roku pod dowództwem Strzałkowskiego “Jerzyki: stoczyły tu zaciętą walkę. Po wojnie Strzałkowski zbierał dzieci Warszawy tworząc z nich Republikę Dziecięcą. Ucząc współpracy i odpowiedzialności za siebie i innych. Przywoził młodych do Kampinosu przekazując im historię tego miejsca. To właśnie oni stali się kontynuatorami pamięci. Ta przepiękna sztafeta pomocy, pracy, zaufania jest tym co chcielibyśmy zachować dla kolejnych pokoleń.
14 sierpnia w wigilię Bitwy Warszawskiej Towarzystwo Gimnastyczne “Sokół” postanowiło uczcić poległych Sokołów w bitwie warszawskiej 1920 roku.
Spotkali się po praskiej stronie przy ul. Wysockiego na terenie sanktuarium Matki Bożej Różańcowej gdzie znajduje sie odsłonięty w 1922 roku pomnik upamiętniający Sokołów poległych na przedpolach Warszawy w 1920 roku. W tym miejscu tradycyjnie co roku odbywa się upamiętnienie poległych.
Uroczystości stały się okazją do uhonorowania Zbigniewa Okorskiego – wieloletniego prezesa Związek Towarzystw Gimnastycznych “Sokół” w Polsce, przez Tradycyjny Oddział C. i K. Regimentu Artylerii Fortecznej No. 2 barona Edwarda von Beschi – Twierdza Kraków medalem 110. rocznicy wymarszu 1. Kompanii Kadrowej na front.
Za pressmedia.pl artykuł prof Romualda Szeremietiewa:
Żadne z państw walczących z Niemcami w czasie II wojny światowej nie znajdowało się w takim położeniu geostrategicznym i geopolitycznym jak Polska – między dwom wrogimi mocarstwami.
W czasie kampanii polskiej 1939 r. siły zbrojne II Rzeczpospolitej walczyły samotnie w warunkach całkowitego okrążenia strategicznego z armiami dwu mocarstw, III Rzeszy i ZSRS od 1.09 do 6.10.1939 r. – ponad miesiąc. Tyle trwała obrona Francji, która była wielkim mocarstwem i skapitulowała. Polska takim mocarstwem nie była i nie kapitulowała.
31 VIII 1982 w Lubinie, w 2. rocznicę podpisania porozumienia gdańskiego, podobnie jak w innych miastach kraju demonstracja pod hasłami „Znieść stan wojenny”, „Uwolnić Lecha”, „Solidarność walczy”, „Wolność dla uwięzionych”. Ok. godz. 14.00 w pobliżu miejskiego ratusza zaczęli się zbierać uczestnicy manifestacji. W związku z tym, że akcja była planowana i nagłaśniana w podziemnych wydawnictwach i za pomocą ulotek, SB przygotowała plan działań zabezpieczających i rozpraszających demonstrantów. Do pacyfikacji demonstracji użyto ok. 90 funkcjonariuszy MO, ORMO i ROMO. Około godz. 15.30 na pl. Wolności od strony kościoła wjechała karetka pogotowia ratunkowego, wokół której zebrał się tłum demonstrantów. Część z nich zaczęła układać na jezdni krzyż z przyniesionych wiązanek kwiatów z czarnymi wstążkami i śpiewać hymn państwowy, trzymając dłonie ze złożonymi palcami w kształcie litery „V”. Wówczas służby porządkowe za pomocą urządzenia nagłaśniającego zaczęły wzywać zebranych do rozejścia się. W odpowiedzi tłum demonstrantów zaczął skandować hasła: „Znieść stan wojenny”, „Niech żyje Solidarność”, „Precz z komuną”, „Uwolnić Wałęsę”, „Jaruzelski zdrajca i morderca narodu”, zareagowano również gwizdami. Służby MO podjęły decyzję o użyciu siły. Do rozproszenia tłumu użyto gazów łzawiących. Wzburzeni manifestanci zaczęli wznosić okrzyki „Precz gestapo”, „Mordercy”. W ciągu ok. godziny funkcjonariuszy wsparły 2 plutony ZOMO z Legnicy.
Mariusz Kamieniecki rozmowa z prof. dr. hab. Wiesławem Wysockim, historykiem, prezesem Instytutu Józefa Piłsudskiego oraz wiceprezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej
Jak Pan Profesor skomentuje decyzję Państwowej Komisji Wyborczej, któraodrzuciła sprawozdanie finansowe Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość, dopatrując się nieprawidłowości w wydatkowaniu środków?
