10 gru

APELACJA 6 grudnia 2016

 

                APELACJA

            od wyroku Sadu Okręgowego z dnia 14 października 2016 roku

                      z wnioskiem o zwolnienie od opłaty apelacyjnej

 

 

W związku z otrzymaniem wyroku z dnia 14 października 2016 roku z uzasadnieniem, oświadczamy, że zaskarżamy go w całości, zarzucając jak niżej  i wnosząc o zmianę wyroku tudzież zasądzenie powództwa zgodnie z żądaniem pozwu.

 

UZASADNIENIE

 

  1. Zarzucamy, że Sąd Okręgowy w swoim wyroku i uzasadnieniu całkowicie zignorował podstawy pozwu Fundacji a w szczególności argumentację konstytucyjną powództwa(art. 87 Konstytucji w związku z art.8). Sąd Okręgowy nie uznając Konstytucji za najważniejszą normę prawną całego systemu prawnego występuje w istocie przeciw Konstytucji. Jest prawda, że nie jest to karalne ale w kategoriach polskiego systemu prawnego niedopuszczalne i naganne. Gdyż w istocie ignorując podstawy pozwu Fundacji Sąd Okręgowy przyjmuje argumentację pozwanej, której argumentacja oparta jest o prawo komunistyczne co wyczerpuje znamiona art.13 Konstytucji. Sąd Okręgowy nie zareagował w żaden sposób na sformułowania i oceny strony pozwanej. Co wskazuje na zaangażowanie Sądu w argumentacje strony pozwanej. Wobec braku bezstronności Sądu wnosimy o uznanie za sprzeczne z normami prawa i podstawę do uchylenia wyroku.

 

  1. Sąd Okręgowy wbrew intencjom powódki narzucił rozpatrywanej sprawie argumentację niezgodna z tezami powództwa argumentację cywilno-prawną (art. 417 i 361 par.2 k.c.) i procedurę cywilną(art. 162, 207, 217, 229, 230 k. p. c.) w uzasadnieniu wyroku w ogóle tego nie wyjaśniając. Powód jako zasadę naczelną uznał, że nie tylko ma prawo ale i obowiązek oparcia pozwu na przepisach Konstytucji. Należy zauważyć, że w żadnym punkcie uzasadnienia Sąd nie podważył, że można oprzeć pozew na Konstytucji. Nie wypowiadając się w w/w kwestii Sąd przyznaje, że założenia ideowe pozwu były zasadne. Już samo to powinno być podstawa unieważnienia wyroku.

 

  1. Sąd okręgowy w uzasadnieniu wyroku , choć przytoczono podstawy powództwa: normy konstytucyjne z których Fundacja wywodziła swoje roszczenia (art. 8, 19 40, 41, 43, 45, 77 Konstytucji RP z 1997 roku) , bardzo oględnie i pobieżnie ustosunkowano się jedynie do przywołanego w pozwie przepisu art. 19 Konstytucji RP. Należy dodać, że nawet ta incydentalna argumentacja SO jest dla niego kompromitująca, ponieważ wynika z niej, że dla sądu normy konstytucyjne są nic nie znaczące. Szczególnie rażące jest cytowanie przez Sąd Okręgowy jako autorytetu prawnego i moralnego W. Skrzydło, Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej, Lex 2013, teza do art. 19. Powoływanie się przez Sąd na osobę W. Skrzydło znanego jako piewcę prawa komunistycznego i cytowanie go wobec faktu złożenia przez Fundację Walczącym o Niepodległość pozwu o zadośćuczynienie należy traktować jako argumentację niezgodną z prawdą. Musi zastanawiać brak jakichkolwiek cytatów i tez zgłaszanych przez autorytety prawne dotyczących Konstytucji. Szczególnie ważny jest oficjalny komentarz sejmowy: komentarz do Konstytucji RP

w redakcji Pana Leszka Garlickiego wyd. sejmowe. Tezy do art 19 Konstytucji z w/w wydawnictwa dołączamy do apelacji jako zał nr 1.

 

  1. Według Sądu Okręgowego kluczowym punktem w niniejszej sprawie wysuwający się na pierwszy plan jest kwestia legitymacji czynnej powódki oraz ustalenia, czy w sprawie występuje ona w imieniu własnym  czy jako pełnomocnik innych podmiotów.

Co do kwestii legitymacji czynnej powódki należy stwierdzić, że Sąd Okręgowy nie uwzględnił faktu, ze legitymacja procesowa Fundacji w niniejszej sprawie oparta została na ochronie praw politycznych poszkodowanych obywateli polskich, w wyniku opresji politycznych doznanych od władz okupacyjnych i powojennych PRL. Wskazanie w uzasadnieniu na normy Kodeksu Postępowania Cywilnego dotyczące stosunków z zakresy prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego, prawa pracy, świadczyło o niezrozumieniu  intencji Powódki, która w swoim pozwie odwoływała się wyłącznie do naruszania praw podstawowych politycznych i obywatelskich, których przestrzeganie jest jednym z naczelnych celów Rzeczpospolitej (art. 5 Konstytucji RP).

 

  1. Sąd Okręgowy zignorowała wskazywaną w trakcie postępowania okoliczność, że Fundacja swoją legitymację procesową wywodzi bezpośrednio z norm Konstytucji ( generalnie w oparciu o normy rozdziału I Konstytucji „Rzeczpospolita”) a w szczególności z normy art. 77 gwarantującego drogę sądową przy dochodzeniu naruszonych wolności i praw. Zdaniem Powódki – Fundacji, Sąd Okręgowy  swoim rozstrzygnięciem drastycznie naruszył normę art. 87 Konstytucji RP, który określając źródła prawa  Rzeczpospolitej Polskiej przyznaje normom  Konstytucji miejsce nadrzędne oraz normie art. 8, szczególnie w części (ust.2) gwarantującej obywatelom bezpośrednie stosowanie przepisów Konstytucji . Jakiekolwiek złamanie tej normy skutkuje działaniem sprzecznym z zapisami Konstytucji i powinno stanowić kolejną podstawę do uchylenia skarżonego wyroku.

 

  1. W kwestii określenia roli w jakiej występuje Fundacja czy występuje ona w imieniu własnym czy jako pełnomocnik innych podmiotów oświadczamy po raz kolejny, że posiadamy pełnomocnictwa formalno – prawne do reprezentowania organizacji przed Sądem. Sad Okręgowy zarówno w trakcie postępowania jak i w uzasadnieniu nie zanegował prawomocności w/w pełnomocnictw. Stąd należy uznać, że są one zgodne z prawem. W związku z tym powódka oświadcza, że zgodnie z pozwem jak i wystąpieniami przed Sądem powódka występowała w imieniu własnym a także jako pełnomocnik w imieniu i na rzecz innych wymienionych przez Sąd podmiotów. Należy tu stwierdzić, że nie istotne są porozumienia z punktu widzenia prawa ale pełnomocnictwa. Cytowany w uzasadnieniu prezes Fundacji na rozprawie w dniu 14 października br według Sądu oświadczył, że posiada pełnomocnictwa to w sporze domaga się zapłaty 10 miliardów pln a rada Fundacji po otrzymaniu tych środków dokona sprawiedliwego podziału(strona nie numerowana czwarta od końca uzasadnienia). W celu udokumentowania na co miała być przeznaczona suma 10 mld złotych obok zapisów zawartych w pozwie, wyjaśnień składanych przed Sądem, powódka wezwała jako świadków 5 osób, które miały świadczyć na okoliczność zagospodarowania w/w sumy i zasad współpracy w ramach rady Fundacji. Wśród zgłoszonych świadków znajdowało się dwóch aktualnych posłów na Sejm RP. Odrzucenie przez Sąd dowodu z wyjaśnień świadków dyskwalifikuje postępowanie przed Sądem Okręgowym i powinno skutkować jak w apelacji.

 

  1. Odwołanie się do przepisów procedury cywilnej w niniejszej sprawie, zdaniem Fundacji, powinno mieć charakter pomocniczy, proceduralny. W żadnym przypadku nie powinno zamykać drogi sądowej w rozpatrzeniu powództwa Fundacji opartej na argumentacji konstytucyjnej, ze względu na wskazanie naruszania prawa politycznych i wolności obywatelskich. W toku postępowania Sąd świadomie i celowo uciekał od kwestii Konstytucyjnych skupiając się na drugorzędnych kwestiach związanych z kpc starając się wykazać brak czynnej legitymacji procesowej Fundacji. Zważyć należy iz Fundacja posiada czynną legitymację procesową wypływającą z art 61 par 1 p5. Kwestia ta została wyjaśniona w piśmie Fundacji z czerwca 2016 roku. Ze statutu Fundacji wyraźnie wynika po co została utworzona. Kwestia możliwości dochodzenia zadośćuczynienia winna być traktowana szerzej aniżeli suchy przepis art 61 par 1 p5 kpc.

 

  1. Podnieść też należy, że postanowieniem z 9 lutego 2016 r. Sąd Apelacyjny uwzględnił zażalenie Fundacji w przedmiocie rozpoznania sprawy niniejszej wyraźnie wskazując, że Prezydent RP odpowiada za szkodę wywołaną jego działaniem lub zaniechaniem. W tym przypadku szkoda wywołana przez Prezydenta RP wskutek zaniechania jawi się jako ewidentna. Dr Andrzej Duda ewidentnie nie dopełnił obowiązku nałożonego nań przez art 19 Konstytucji RP w związku z art 126 Konstytucji RP. Brak dopuszczenia dowodu z przesłuchania Dr Andrzeja Dudy w charakterze strony i pana B. Komorowskiego jako świadka uniemożliwiło wyjaśnienie istoty sprawy.

 

  1. W kwestii przeprowadzonych przez Sąd rozważań (strona nienumerowana) dotyczących celowości ustanowienia przez powódkę fachowego pełnomocnika – K.168 z czego nie skorzystała należy wyjaśnić:

Pomysł złożenia pozwu wyłącznie w oparciu o przepisy Konstytucji był przygotowywany przez dwa lata, przed iw trakcie rejestracji Fundacji co spowodowało mało przyjemną uwagę Przewodniczącego Sądu, że trwało to tak długo. Oświadczamy, że prowadzący postępowanie w imieniu Fundacji ( a. 21 p1 statutu) jak i na podstawie pełnomocnictw jest absolwentem ATK wydziału prawa kanonicznego. Pracę magisterską obronił w 1973 roku u docenta Stanisława Stommy pt ”Nieznajomość prawa w polskim prawie karnym”. W 1979 jako jeden z założycieli i szef organizacyjny KPN pierwszej niezależnej partii politycznej w całym w obozie komunistycznym latem w 1980 zorganizował wobec przewidywanych represji zespół 10 prawników-adwokatów którym przewodził  mec. de Virion. W trakcie trwającego 180 dni procesu kierował czynnościami przed Sądem, któremu przewodniczył s. Jankowski a po ogłoszeniu stanu wojennego przed Sądem Wojskowym z Przewodniczącym s. płk Dudzikiem. Tadeusz Stański został skazany na 5 lat więzienia za próbę obalenia przemocą ustroju. Sąd Okręgowy nie dał możliwości przedstawienia opisu dlaczego T. S. występuje przed Sądem Okręgowym wydział cywilny. w Warszawie. Istotne jest, że w trakcie składania swoich wyjaśnień (180 dni procesowych) powoływał się na zapisy Konstytucji  PRL czyli to samo co przed Sądem Cywilnym było przeprowadzone aktualnie. Z żalem należy stwierdzić, że skutek był i jest ten sam. Zarówno w 1981/82 jak i dziś dla Sądu w RP. Konstytucja jest nic nie znaczącym dokumentem.

W 1988 T. Stański założył pierwsza prywatna firmę prawnicza w PRL. W ramach Spółdzielni Pracy Plan stworzył agencję prawną „Lex” przekształcona po 1989 roku w Lex Service sp. z o. o. Na podstawie tych doświadczeń jak i swojej działalności niepodległościowej nie może dziwić zaangażowanie i umiejętność stosowania prawa w szczególności jego zasad Konstytucyjnych jak i podstaw z filozofii prawa. Dlatego uznać należy postępowanie Sadu Okręgowego w tym obszarze mając na uwadze art. 77, 78, 79, 80 a zwłaszcza przywoływany wielokrotnie art 45 czyli prawo do Sądu za niedopuszczalne i sprzeczne z Konstytucją RP.

Należy tu także wyjaśnić obecność postępowania przed Sądem Okręgowym Fundacja Lex Nostra jako czynnika społecznego w/w Fundacja jest w trakcie rejestracji w KRS stowarzyszenia pod nazwą „Międzynarodowy Obywatelski Trybunał Praw Człowieka” afiliowany przy Trybunale Sprawiedliwości w Strasburgu i to było i jest podstawą naszej współpracy z w/w Fundacją.

Mając powyższe na uwadze powodowa Fundacja wnosi jak na wstępie.

 

 

 

 

Załączniki:

 

  1. Komentarz do art 19 Konstytucji RP
  2. Odpis Apelacji

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *