Prof. Romuald Szeremietiew odnosi się do aresztowania ks. Olszewskiego i komunistycznej tradycji walki z Kościołem za Pressmania.pl

Prof. Romuald Szeremietiew: Tradycja opiłowywania katolików

W 1953 roku członkowie krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich uchwalił rezolucję potępiającą księży oskarżonych o szpiegostwo. Rezolucję podjęto w okresie, gdy trzech skazanych oczekiwało na wykonanie wyroków śmierci. Był to wyraz poparcia dla komunistycznej władzy zwalczającej Kościół katolicki.

Do tej tradycji chyba nawiązuje „koalicja13 grudnia” brutalnie traktująca księdza Michała Olszewskiego. Wprawdzie daleko jeszcze do rozmachu jaki wykazywali komuniści w czasach stalinizmu, ale pamiętajmy, że zanim do tego doszło towarzysze wykazywali się tolerancją wobec wierzących – od 1945 r. agent sowiecki Bierut na klęczkach uczestniczył w nabożeństwach, a pijak Świerczewski nawet nosił baldachim nad księdzem w czasie procesji Bożego Ciała. Symbolicznego wymiaru nabrało ślubowanie prezydenckie w 1947 r., które „bezpartyjny” Bierut zakończył słowami „Tak mi dopomóż Bóg”.

Platforma Obywatelska też kiedyś odbywała rekolekcje w Łagiewnikach. Jej lider fotografował się przy domowym ołtarzyku i klękał przez Janem Pawłem II. Teraz chce aborcji na życzenie, „małżeństw” jednopłciowych i ogłosił – ustami swojego posła i ministra – potrzebę „opiłowania katolików”.
……………………………
W1953 r. literaci uchwali taką rezolucje:
„W ostatnich dniach toczył się w Krakowie proces grupy szpiegów amerykańskich powiązanych z krakowską Kurią Metropolitarną. My zebrani w dniu 8 lutego 1953 r. członkowie krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich wyrażamy bezwzględne potępienie dla zdrajców Ojczyzny, którzy wykorzystując swe duchowe stanowiska i wpływ na część młodzieży skupionej w KSM działali wrogo wobec narodu i państwa ludowego, uprawiali – za amerykańskie pieniądze – szpiegostwo i dywersję.
Potępiamy tych dostojników z wyższej hierarchii kościelnej, którzy sprzyjali knowaniom antypolskim i okazywali zdrajcom pomoc, oraz niszczyli cenne zabytki kulturalne.
Wobec tych faktów zobowiązujemy się w twórczości swojej jeszcze bardziej bojowo i wnikliwiej niż dotychczas podejmować aktualne problemy walki o socjalizm i ostrzej piętnować wrogów narodu – dla dobra Polski silnej i sprawiedliwej”

Pod tym podpisało 53 sygnatariuszy, niektórym później musiało być wstyd:
Kazimierz Barnaś, Jan Błoński, Jerzy Bober, Władysław Bodnicki, Antoni Brosz, Bogdan Brzeziński, Karol Bunsch, Bronisław Mróz-Długoszowski, Władysław Dobrowolski, Kornel Filipowicz, Ludwik Flaszen, Józef Andrzej Frasik, Zygmunt Greń, Leszek Herdegen, Roman Husarski, Jerzy Janowski, Jan Jaźwiec, Andrzej Kijowski, Ryszard Kłyś, Władysław Krzemiński, Kan Kurczab, Jalu Kurek, Tadeusz Kwiatkowski, Jerzy Lovell, Józef Łabuz, Władysław Machejek, Włodzimierz Maciąg, Henryk Markiewicz, Bruno Miecugow, Hanna Mortkowicz-Olczakowa, Sławomir Mrożek, Tadeusz Nowak, Stefan Otwinowski, Adam Polewka, Marian Promiński, Julian Przyboś, Edward Raczkowski, Edyta Sicińska, Stanisław Skoneczny, Maciej Słomczyński, Karol Szpalski, Wisława Szymborska, Tadeusz Ślwiak, Anna Świrczyńska, Olgierd Terlecki, Henryk Vogler, Jan Wiktor, Adam Włodek, Jerzy Zagórski, Marian Załucki, Witold Zechenter, Adam Znamierowski.