ppłk Stanisław Oleksiak

zmarł w wieku 93 lat

honorowy prezes

Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej

Msza pogrzebowa rozpocznie się 2 sierpnia 2018 roku o godzinie 12.00

w Katedrze Polowej Wojska Polskiego po której nastąpi złożenie trumny z ciałem

do grobu rodzinnego na Starych Powązkach, kwatera nr 265

W czasie wojny partyzant 77. pułku piechoty AK, później wieloletni więzień polityczny w PRL; kawaler orderu wojennego Virtuti Militari. O jego śmierci poinformowała rodzina.

Jak poinformował wnuk ppłk. Oleksiaka, Mateusz A. Jakubowski, zmarł on w nocy w otoczeniu najbliższych.
Ppłk. Stanisław Oleksiak był kawalerem Orderu Wojennego Virtuti Militari i Krzyża Walecznych. W 2009 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa przyznała mu Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
Jak czytamy w informacji na stronie Światowego Związku Żołnierzy AK, Stanisław Oleksiak urodził się w 1924 r. Dzieciństwo i młodość spędził na podlaskiej wsi w Przeździatce. Po wybuchu II wojny światowej podjął naukę w Szkole Głównej Handlowej według oficjalnego programu ściśle zawodowego, którą uzupełniał na tajnych kompletach z zakresu szkoły średniej.
Jego dwaj bracia Henryk „Wichura” i Marian „Sęp” po powrocie z kampanii wrześniowej wkrótce włączyli się do działalności konspiracyjnej, w którą zaangażowali także Stanisława.
Stanisław Oleksiak zajmował się przewożeniem meldunków i tworzeniem tekstów nasłuchów radiowych, które drukowane były w pierwszym piśmie konspiracyjnym „Przedświt” w Obwodzie AK „Sęp-Proso” Sokołów Podlaski.
W 1942 r. zdał maturę i – z chwilą powołania w Obwodzie „Sęp-Proso” Kedywu – został wcielony w jego szeregi, przyjmując pseudonim „Kozic”. Brał udział w akcjach dywersyjnych, m.in. spaleniu Urzędu Pracy – arbeitsamtu w Sokołowie.
Latem 1943 r. wziął udział w wymarszu z oddziałem partyzanckim Konfederacji Narodu na Ziemię Białostocką i dalej, za Niemen. Tam służył w 1. kompanii III bat. UBK 77. pułku piechoty Armii Krajowej, pod dowództwem por. Stanisław Karolkiewicz „Szczęsnego”.

Jego żołnierską służbę zakończyła akcja „Burza” w okręgach nowogródzkim i wileńskim i kulminacyjny moment, czyli operacja „Ostra Brama”, mająca na celu wyzwolenie Wilna. Oleksiak – po rozbiciu jednostek AK przez Armię Czerwoną – uniknął aresztowania.

Po rozformowaniu III bat. w Puszczy Rudnickiej, wraz z grupą kolegów postanowił wrócić na rodzinne Podlasie. Tam skierowany został przez dowódcę kompanii, por. „Szczęsnego”, do dyspozycji komendanta Obwodu Bielsk Podlaski „Koryckiego”, który powierzył mu dowództwo specjalnego oddziału dyspozycyjnego komendy, mającego na celu walkę z UB i NKWD.

4 października 1944 r. został poważnie ranny w potyczce z UB we wsi Perlejewo, a następnie zadenuncjowany i aresztowany przez UB. Przeszedł śledztwo w gmachu przy ul. 1 Maja w Siedlcach, a następnie tzw. proces kiblowy – kilkunastominutowe posiedzenie sądu odbywało się w jednej z cel aresztu MBP, prycze i krzesła zajmowali sędziowie i obrońcy, oskarżonego sadzano na znajdującym się w celi wiadrze – przed Wojskowym Sądem Rejonowym. Więzienie opuścił w czerwcu 1945 r.
W lipcu wyjechał do Warszawy, gdzie służył pod dowództwem „Szczęsnego” w jednostce osłonowej komórki wywiadu „Pralnia II” pracującej dla Dowództwa Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Został ponownie aresztowany, a Wojskowy Sąd Rejonowy skazał go na 10 lat pozbawienia wolności. Karę odbywał w więzieniu na ul. Rakowieckiej, we Wronkach; przez dwa lata pracował także w kopalniach węgla w Sierszy Wodnej i Brzeszczach. Warunkowo wyszedł na wolność w grudniu 1954 r. Rozpoczął pracę w bazie gospodarczej Stowarzyszenia PAX, będącej azylem dla wielu żołnierzy i uczestników konspiracji. Następnie podjął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra.

W 1977 roku SB w Siedlcach rozpoczęła działania operacyjne przeciwko grupie niepodległościowej Tadeusza Stańskiego. Na czołowym miejscu został wymieniony Stanisław Oleksiak co było jego kontynuacją  walki o Niepodległość.
W szeregi Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej wstąpił na początku działalności Związku z chwilą uformowania Koła Sokołów Podlaski „Sęp-Proso”, wchodzącego w skład Okręgu Warszawa-Wschód „Białowieża”. W 1996 r. został wybrany na wiceprezesa Zarządu Głównego ŚZŻAK. Po powrocie do pracy związkowej w 2005 r. – po chorobie – wycofał się z działalności związkowej na szczeblu centralnym koncentrując się na pracy w swoim macierzystym obwodzie.
15 maja 2010 r. decyzją IX Zjazdu Delegatów ŚZŻAK – Nadzwyczajnego został wybrany na prezesa Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W marcu 2013 r. – po rezygnacji z pełnienia tej funkcji – nadano mu tytuł prezesa honorowego stowarzyszenia.

Odszedł od nas prawdziwy bohater walki o Niepodległość. Wzór dla młodych pokoleń.

Formacja Niepodległościowa i Fundacja Walczącym o Niepodległość, Wyklętych,Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych.

fot:gb

 

 

Fundacja Walczącym o Niepodległość, Wyklętych, Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych z siedzibą w 01-108 Warszawie, przy ul.Zielnej 39 lok.10, NIP:5252565069, REGON:146865528, zarejestrowaną pod numerem KRS 0000471774 w Krajowym Rejestrze Sądowym w Rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i publicznych zakładów opieki zdrowotnej, prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, Sąd Gospodarczy XII Wydział Gospodarczy KRS, reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Waldemara Pernacha, który jest „umocowany” do podpisywania umów

 konto Fundacji: 19 1020 1026 0000 1302 0231 3310

 

 

Link do filmu z Konferencji Ekonomicznej

https://youtu.be/u_D85xCvkfk

Pilne !!!

Rozprawa w Sadzie Apelacyjnym z pozwu Fundacji Walczącym o Niepodległość, Wyklętych, Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych i organizacji przez Fundację reprezentowanych, przeciwko Prezydentowi RP i Skarbowi Państwa odbędzie się 07.06.br o godzinie 10.30 w sali 209, adres: ul. Inflancka 4c, budynek D, I piętro.

Będzie rozpatrywane odwołanie od wyroku Sądu Okręgowego.

Prezes Fundacji Tadeusz Stański.

Komitet Organizacyjny „Konferencji Oświęcimskiej”:

Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem

Fundacja Walczącym o Niepodległość, Wyklętych, Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych

Kapituła Odznaki Pamiątkowej Grup Oporu „Solidarni”

Stowarzyszenie „Solidarni 2010”

Okręg Warszawa-Wschód Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej

Warszawa 17.04.2018 rok

ZAPROSZENIE

                                     Uprzejmie zapraszamy do wzięcia udziału

w Konferencji Oświęcimskiej,

która odbędzie się

dnia 25 kwietnia 2018 roku, w godz. 10.00 – 18.00,

na IV piętrze w gmachu PASTA

Potrzeba zorganizowania takiej konferencji wynika, naszym zdaniem, ze sposobu prezentacji tego Świętego Miejsca, który odbiega od prawdy historycznej. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu ma moralny obowiązek przedstawiania całej prawdy o obozie.

Chcemy zwrócić uwagę, także na fakt, że wiedza nie tylko młodzieży, ale także dorosłych, o martyrologii Polaków w czasie II Wojny Światowej i po jej zakończeniu, jest szczątkowa.

Z poważaniem za Komitet Organizacyjny

Władysław Terlecki

Protokół z zebrania Kierownictwa Fundacji 17.04.2018

Tadeusz Stański dokonał podsumowania Zjazdu Wyborczego ŚZŻAK w który brali udział członkowie Kierownictwa Fundacji. Do Zarządu Związku został powołany prof. Wiesław Wysocki a do Komisji Rewizyjnej Tadeusz Stański.

Następnie Władysław Antoni Terlecki z Towarzystwa Opieki nad Oświęcimiem oraz Komitetu Upamiętniającego Ofiary Obozu Zagłady KL Warschau przedstawił zagadnienia związane z Konferencją Oświęcimską, która ma się odbyć w budynku PASTA dnia 25.05.2018 r. o godz.10-tej. Współorganizatorem Konferencji jest Fundacja.

Władysław Terlecki stwierdził, że odczuwany jest coraz większy napór organizacji niemieckich, które negują zbrodnie oświęcimskie.

Zagrożeniem jest to, że w miarę wymierania świadków zbrodni kłamstwo oświęcimskie się rozszerza. Przykładem tego jest stale zmniejszająca się liczba zamordowanych z czterech milionów, do obecnie lansowanej ilości jednego miliona.

W latach 1959 – 2002 Niemcy masowo wywozili z Polski dokumenty związane ze swoimi zbrodniami.

Obecnie Muzeum Oświęcimskie przeistacza się w instytucję przemysłową. Działa jak pompa ssąco tłocząca, wejście wycieczki, nauszniki szablonowy tekst, podświetlone kanały zwiedzania i wymarsz.

Występują próby zniszczenia eksponatów świadectwa zbrodni np. skład butów, włosów, odzieży.

Należy bronić testamentu ludzi tam zamordowanych bez podziału na rasy i wyznanie.

Fundacja zobowiązała się do rozszerzenia informacji o Konferencji.

Waldemar Pernach podsumował przebieg i wyniki Konferencji prowadzonej 29 marca w NBP. Pomimo niespodziewanej zawiei śnieżnej przybyło na spotkanie 64 osoby. Referenci przedstawili swoje referaty zgodnie z ustaleniami dotyczącym treści i opisywanego okresu zdarzeń. Dyskusja była ożywiona i padały propozycji kontynuacji tematu.

Obecnie przystąpiono do przygotowania sprawozdań. Dokonano analizy i opisu przeprowadzonej na Konferencji auto ewaluacji projektu. Zgodnie z wymaganiami opisano przebieg przygotowań do Konferencji od pomysłu, potem podpisania umowy aż do dnia Konferencji.

Podpisano umowy na druk i kolportaż książki zawierającej materiały po konferencyjne.

Podpisano też umowy z prof. Pawłem Bromskim i prof. Wiesławem Wysockim o napisanie do książki wstępu, podsumowania oraz tła historycznego omawianych zdarzeń.

Przekazany są Fundacji dyskietki zawierające rejestracje przebiegu Konferencji. Trwają prace nad realizacją 15 min. filmu w którym jest skrótowy ogląd Konferencji .

Pozostaje żmudne rozliczenie finansowe Konferencji w tym zebranie rachunków od osób z którymi podpisano umowy i wypłacono należności.

Chcemy wyprzedzić termin zakończenia prac związanych z konferencją z przewidywanego końca roku na sierpień br.

Protokółował

Waldemar Pernach

PROTOKÓŁ

ze spotkania Kierownictwa Fundacji w dn. 27.03.2017

1. Głównym tematem spotkania było sprawozdanie Waldemara Pernacha z przygotowań do Konferencji w dniu 29 marca w NBP.

Wszystkie zapisy Harmonogramu zostały wykonane. Fundacja gotowa jest do przeprowadzenia konferencji.

Z wygłoszenia referaty ostatecznie zrezygnował Jerzy Kropiwnicki oraz przedstawiciel IPN co potwierdzono na piśmie.

W uzgodnionym z Bankiem Programem Konferencji referentami są:

Tomasz Gruszecki

Romuald Szeremietiew

Waldemar Pernach

Jan Parys

Andrzej Anusz

Tadeusz Stański

Zgłoszono wystąpienia przedstawicieli następujących organizacji:

Wieńczysław Nowacki – Stronnictwo Ludowe „Ojczyzna”

Adam Chajewski – LDP „Niepodległość”

Robert Majka – Członek Trybunału Stanu

Andrzej Melak – Poseł

Stanisław Plewako – GP „Samostanowienie”

Adam Słomka – KPN „N”

Ewa Tomaszewska – Poseł

W miejsce przedstawiciela IPN podsumowania Konferencji dokona prof. Paweł Bromski.

Ze względu na niski budżet z trudem znaleziono realizatora rejestracji przebiegu konferencji firmę ELART Stanisława Zakrzewskiego. Jak NBP poinformował nie będą dopuszczone do rejestracji media i operatorzy z jakichkolwiek ośrodków.

Ponadto wszystkie umowy dotyczące tego stanu konferencji zostały podpisane.

Po wielomiesięcznych ustaleniach IPN zrezygnował z głosu swego przedstawiciela i po kilku zmianach personalnych przedstawił pracownika który przedstawił warunki przyjęcia zlecenia na wydruk książki z materiałami pokonferencyjnymi, traktują to nie jako wcześniej uzgodniona współpracę a zlecenie „z miasta”.

Prowadzone są rozmowy w sprawie przygotowania omówień do książki i jej wydania.

2. Tadeusz Stański przedstawił plan najbliższych uroczystości organizowanych przez Fundację.
3. Andrzej Snarski zauważył że Fundacja nie istnieje w mediach.
4. Andrzej Kiryłło ocenił, że istnieje centralizacji organizacji uroczystości i zawłaszczanie inicjatyw obywatelskich przez państwo.
5. Barbara Kądziela stwierdziła, że trzeba robić swoje i nie ulegać presji władz.
6. Jan Kulczycki poradził aby włączyć się do współpracy z Tow. Opieki nad Oświęcimiem i odzyskiwaniem pamięci o obozie.
7. Prof. Wiesław Wysocki powiedział, że trzeba uświadomić światu, że obóz od początku istnienia przeznaczony był dla ludności polskiej. Pierwsze egzekucje wykonano na Polakach w tym wiceprezydencie Krakowa pochodzenia żydowskiego.

Prot. Waldemar Pernach